معنی تلسکوپ فضایی آمریکایی

هابل

هابل

هابل

هابل

هابل

دوربین نجومی

هابل

تلسکوپ. [ت ِ ل ِ کُپ] (فرانسوی، اِ) دوربین بزرگ که با آن ستارگان رارصد کنند. (فرهنگ فارسی معین). علمای هیأت دو نوع تلسکوپ بکار میبرند نوع قدیمی تر «منکسرکننده » و نوع دیگر «منعکس کننده » نامیده میشوند. تلسکوپ منکسرکننده دو عدسی دارد. یکی که عدسی شیئی، یا ابژکتیف، نامیده میشود و در قسمت فوقانی لوله ٔ فلزی مجوفی که بطرف آسمان قرار میگیرد نصب گردیده است. اشعه ٔ نوری که ازیک جرم آسمانی ساطع میشوند از عدسی شیئی می گذرند و تصویر آن جرم را نزدیک قسمت پایینی لوله تشکیل میدهند. به این تصویر از پشت عدسی دیگری که عدسی رؤیت نامیده می شود نگاه میکنند. در بیشتر رصدخانه های بزرگ جهان تلسکوپهای منکسرکننده بکار میبرند. در تلسکوپهای منعکس کننده بجای عدسی شیئی آئینه ٔ مقعری بکار میبرند تا اشعه ای را که از یک جرم سماوی میرسد متمرکز کند. آیینه در انتهای لوله ٔ دربازی قرار دارد. عمل انعکاس نور در قسمت فوقانی آیینه، که از نقره ٔ خالص یا آلومینیم پوشیده شده است وقوع می یابد. عدسی رؤیت در پهلوی لوله قرار دارد و آیینه ٔ مسطحی برای منعکس کردن نور و رسانیدن به عدسی و چشم بکار میرود. پس این نوع تلسکوپ از آیینه ٔ مقعری که در برابر آن آیینه ٔ مسطحی قرار دارد تشکیل شده است و در نتیجه اشعه ٔ موازی که از بی نهایت بر آن آیینه ٔ مقعر می تابند منعکس می شوند و پس از انعکاس مجدداً بر روی آیینه ٔ مسطح در نقطه ٔ «پ 1» جمع میگردند. در مقابل این نقطه یک عدسی چشمی که عدسی محدبی است قرار دارد و عمل ذره بین را انجام میدهد و از «پ 1» تصویر «پ 2» را تولید میکند که ناظر می بیند. (از علم و زندگی و کتاب فیزیک بروخیم).

فضایی. [ف َ] (ص نسبی) فضائی. منسوب به فضا.
- هندسه ٔ فضایی، قسمتی ازعلم هندسه که درباره ٔ اجسام بحث میکند و موضوع آن مطالعه ٔ چیزی است که قسمتی از فضا را اشغال کند.

فضایی. [ف َ] (اِخ) از همدان است. شخصی سلیم النفس و صادق القول بود و نسبت به حقیر (صادقی کتابدار) سمت معلمی داشت. شعرش هموار و آبدار است و این ابیات از اوست:
عاشقان را ذوق از معنی است نی صورت ز دوست
صورت شیرین بچشم کوهکن گو سنگ باش.
بار غم از دل مجنون که تواند برداشت
ناقه ٔ لیلی اگر روی به هامون نکند.
(از مجمع الخواص تألیف صادقی کتابدار از ترجمه ٔ خیام پور ص 247).
فضایی از شعرای زمان شاه عباس صفوی است.

دوربین بسیار بزرگ دارای یک یا چند عدسی و آیینۀ مقعر که و با آن اجسام دور و ستارگان را می‌بینند،
از صورت‌های فلکی نیمکرۀ جنوبی آسمان،

(تِ لِ) [فر.] (اِ.) دوربین بزرگ که با آن ستارگان را رصد می کنند.

دوربین رصدخانه، دوربین نجومی،
(متضاد) میکروسکپ، ذره‌بین، ریزبین

دوربین بزرگ که با آن ستارگان را می بینند و اکتشاف نجومی می کنند

اسپاشیک درواییک

1711